Muhammad 'Ucup' Yusuf

Ucup working on the 'De Levende Erfenis van Koloniaal Geweld' (2023) at Framer Framed, Amsterdam

Muhammad Yusuf is in 1975 geboren in Lumajang, Oost-Java. De afgelopen tien jaar heeft hij zich gewijd aan het blootleggen van ongemakkelijke waarheden over de Indonesische maatschappij middels kunst over corruptie, milieuvervuiling, de aanhoudende armoede van de onderklasse en talloze andere maatschappelijke kwesties. Hij geeft zijn ideeën vorm met nauwkeurig uitgewerkte blokdrukken en houtsneden. Hij is actief lid van het Indonesische kunstenaarscollectief Taring Padi.

Bij Framer Framed was zijn werk te zien als onderdeel van de tentoonstelling Pressing Matters (2018), een groepstentoonstelling met 24 kunstenaars uit Indonesië, samengebracht door kunstenaar Kevin van Braak en behandelt urgente sociaal-politieke kwesties in Indonesië. De bijdrage van Muhammad Yusuf aan de gemeenschappelijke installatie Pentagonal Icositetrahedron komt voort uit het verlangen om de waarheid bloot te leggen van de Indonesische tragedie van 1965 – de massamoord die volgde op de gefaalde coup van de 30 September beweging. Het Indonesische leger beweerde dat de Indonesische Communistische Partij (KPI) verantwoordelijk was voor de coup, dit leidde tot een anticommunistische tendens en in de maanden daarna vonden in Indonesië meerdere massamoorden plaats. Er bestaan verschillende versies en verschillende standpunten – en zolang de overheid geen duidelijkheid geeft over wat er daadwerkelijk gebeurd is, blijft het voor latere generaties lastig vrijwel onmogelijk om hun eigen geschiedenis te kennen. In zijn werk benadrukt Yusuf het belang van transparantie en kennis; wanneer je niet kunt leren van je geschiedenis, loop je het risico om steeds opnieuw dezelfde fouten te maken.

Ucup was een van de deelnemende kunstenaars aan de Taring Padi tentoonstelling Tanah Merdeka (2023) bij Framer Framed in Amsterdam. De titel van de tentoonstelling is gebaseerd op de Indonesische uitdrukking ‘tanah merdeka’ (bevrijd land). in de tentoonstelling beschouwt beschouwd Taring Padi ‘land’ als een breed concept met veel aspecten en politieke complexiteiten. De tentoonstelling reflecteert op grond exploitatie, natuurbehoud, kolonisatie, bezetting, identiteit en emancipatie. ‘Land’ wordt niet alleen beschouwt als een fysieke en territoriale plek die moet worden beschermd, verdedigd en teruggewonnen, maar ook als een spirituele, kosmologische en publieke ruimte die verschillende vormen van onderlinge relaties, conversatie en de uitwisseling van ideeën tussen mensen mogelijk maakt. In deze zin is Tanah Merdeka exemplarisch voor de aanpak die Taring Padi door de jaren heen heeft ontwikkeld, met de realisatie en presentatie van nieuwe gezamenlijke werken. Onderdeel van de tentoonstelling is het nieuwe werk Retomar Nossa Terra / Rebut Tanah Kita (2023) dat tot stand kwam tijdens een residentie van een maand in Brazilië in samenwerking met het Joods-Braziliaanse culturele centrum Casa do Povo en de Braziliaanse landloze beweging Movimento dos Trabalhadores Rurais Sem Terra (MST).