Over de rol van kunst in een globaliserende samenleving

Framer Framed

Diasporic Self - Black Togetherness as Lingua Franca (2019). Foto: Maarten van Haaff / Framer Framed

Silvia Martes

Silvia Martes (1985) studeerde in 2013 af aan de afdeling Audio-Visueel van de Rietveld Academie met een Bachelor in Fine Arts. Martes begon in 2019 haar tweejarige postdoctorale residentie bij de Rijksacademie in Amsterdam. In 2021 werd Martes genomineerd voor de Theodora Niemeijer Prijs en voor de Prix de Rome Beeldende Kunst.

Silvia Martes sloot haar studie af met de film She that comes from the green forest, on a Tuesday, die werd genomineerd voor de afstudeer prijs. Vlak na haar afstuderen ontving ze de SHORTSTV prijs op het Nederlands Film Festival, om de film As Things Go te produceren. Haar films werden vertoond op diverse festivals waaronder het Impakt Festival, Reykjavik International Film Festival en het Nederlands Film Festival. Martes heeft, met subsidies van het Nederlands FilmFonds en het Mondriaanfonds, films gemaakt in Nederland, New York en Senegal.

In 2017 verbleef ze als artist in residence drie-maanden in Japan met steun van het Mondriaanfonds. Hier realiseerde zij de film Where the pink roses bloom even in November. Haar onderzoek rondde ze af met twee solo-tentoonstellingen in Ukiha en Tokyo. Haar film Terra Incognita, die onderdeel was van de tentoonstelling Diasporic Self: Black Togetherness as Lingua Franca (2018-2019) bij Framer Framed, ging in 2018 in premiere bij Filmhuis Cavia in Amsterdam. In 2021 ging haar film The Revolutions That Did (Not) Happen (2021) in premiere bij museum De Pont in Tilburg.

De films van Martes starten meestal niet met een vast script. Een narratief ontwikkelt zichzelf vaak geleidelijk door een combinatie van literair onderzoek, autobiografische verhalen en de interactie met de actrices en locaties. Dit willekeurige proces laat Martes vaak met opzet terug komen in de uiteindelijke films. Door middel van foto’s, voice-overs en snelle cuts herinnert Martes ons eraan dat verhalen altijd verwijzen naar andere verhalen, waarvan veel niet worden verteld.


Exposities


Expositie: Diasporic Self - Black Togetherness as Lingua Franca

Een project van Amal Alhaag en Barby Asante

Agenda


PRIVATE
Op het snijvlak van technologie, privacy en lichaamspolitiek.