Over de rol van kunst in een globaliserende samenleving

Framer Framed

Barby Asante

Barby Asante

Barby Asante is een kunstenaar en curator gebaseerd in Zuid Londen met een achtergrond in installaties, fotografie en film. Na het volbrengen van haar Bachelor in Fine Art op de University of East London is ze verder gegaan met de Master in Visual Culture op Middlesex University London.

Binnen haar werk ligt de nadruk op het belang van verschuivende historische perspectieven. Zij nodigt het publiek uit een actieve relatie aan te gaan met haar werken. Het idee van dialoog en interactie is een terugkerend thema in haar werk, dat de verbinding legt tussen bredere sociale en culturele vraagstukken en de artistieke kwaliteiten in haar werk. Zo wilt ze vooral de reactie tegen multiculturele representaties onderzoeken, waarbij vaak een bepaalde antwoorden worden geprikkeld, om daarna te beoordelen hoe het inkaderen van deze elementen plaatsvindt binnen de contemporaine (Britse) gemeenschap.

Een terugkerend thema in haar werk is de rol van zwartheid in de ontwikkeling van de hedendaagse Britse identiteit sinds de Tweede Wereldoorlog. Een van haar vroege projecten vond plaats in de context van de tentoonstelling Africa Remix: Contemporary Art of a Continent in de Hayward Gallery in London (2005), het centrum van contemporaine Afrikaanse kunst in Europa. Andere projecten van haar zijn: The South London Black Music Archive, Peckham Space, London and Tate Modern, Londen (2012); Tramway, Glasgow (2013), Bolton Museum and Art Gallery, Bolton (2013); Metal, Peterborough (2013); Baldwin’s Nigger R E L O A D E D, InIVA, Londen (2014); To Gypsyland in samenwerking met Delaine le Bas, 198 Contemporary Arts & Learning, Londen, (2014); de Diaspora Pavillion op de Biennale van Venetie (2017); Diasporic Self: Black Togetherness as Lingua Franca, Framer Framed, Amsterdam & 198 Contemporary Arts & Learning, London (2018).

In 2018 stelde ze voor Framer Framed in Amsterdam en 198 Contemporary Arts & Learning in London parallel de tentoonstelling Diasporic Self: Black Togetherness as Lingua Franca samen, een project dat zij gezamenlijk initieerde met onderzoeker en curator Amal Alhaag.


Exposities


Expositie: Diasporic Self - Black Togetherness as Lingua Franca

Een project van Amal Alhaag en Barby Asante
Antonio Jose Guzman - ELOO (Habana Biennale installation view)

Expositie: El Órgano Oriental

Een presentatie met werk van Antonio Jose Guzman en een live interactief programma, onder de titel Water No Get Enemy, samengesteld door Amal Alhaag

Agenda


Finale Diasporic Self: Black Love Letters & Manifestos
Een bijeenkomst om de laatste dag van Diasporic Self: Black Togetherness as Lingua Franca te vieren.
Diasporic Self: Lingua Franca of Black Poetics
Deze bijeenkomst biedt ruimte voor lezingen die de verschillende lagen en complexiteit van de zwarte poëzie van het alledaagse blootleggen.
Diasporic Self: Caring as Lingua Franca - Fiction & Myths of Black Womxnhood
Een bijeenkomst in samenwerking met Dipsaus podcast.
Opening: Expositie Diasporic Self: Black Togetherness as Lingua Franca
Een project van Amal Alhaag en Barby Asante.
Diasporic Self II: Dancing as lingua franca (a gathering in progress)
Een evenement in het kader van Amsterdam Art Weekend 2018, met Hannah Catherine Jones, Ogutu Muraya, Amal Alhaag en Barby Asante.
Performance: My Tongue Softens On The Other Name
Performance als reactie op de expositie Re(as)sisting Narratives, gebaseerd of het werk van dichter Gabeba Baderoon.
Framer Framed op Art Rotterdam 2016
Met de installatie 'El Órgano Oriental' en een live interactief programma van Amal Alhaag, onder de titel Water No Get Enemy.
Diasporic self: geluid als lingua franca
Finissage van de expositie 'Ancestral Blues'.

Magazine